آیا یادگیری زبان قدمتی دیرینه تر از ما دارد؟ تقریباً همه ی ما زبان را به عنوان یک ویژگی منحصربه‌فرد در خودمان می‌شناسیم که در هیچ موجود دیگری در جهان به این پیچیدگی یافت نمی‌شود. برخی از نظریه ها معتقدند که مراکزی در مغز به‌طور اختصاصی برای یادگیری زبان وجود دارند، اما شواهد جدید چیزی غیر از این را به ما می‌گویند.
پژوهش جدیدی نشان میدهد که یادگیری زبان وابسته به مسیرهای قدیمی‌تری در مغز است طوریکه این مسیرها را می‌توان در سایر موجودات زنده نیز یافت.
در این پژوهش از ۶۶۵ شرکت کننده اعم از کودک و بزرگسال استفاده شد. طوریکه در کودکان یادگیری زبان مادری و در بزرگسالان یادگیری زبان دوم را بررسی می‌کردند. یادگیری زبان در کودکان کاملاً وابسته به حافظه عملی (مؤثر در یادگیریهایی مانند یادگیری دوچرخه سواری) و در بزرگسالان ابتدا وابسته به حافظهی بیانی (مانند بخاطر سپردن لیست خرید) و سپس وابسته به حافظه ی عملی است. این در حالیست که این دو سیستم یادگیری در سایر موجودات نیز یافت می‌شوند.
یافته های جدید در این زمینه میتواند در بهبود یادگیری زبان دوم حائز اهمیت باشد و حتی شاید بتواند در یادگیری افراد اوتیسمی و افراد مبتلا به دیسلکسی مؤثر باشد. در حال حاضر دانش ما درباره مبانی بیولوژی و ژنتیک یادگیری زبان نسبت به سایر بخشهای مغز بسیار محدود است اما مطالعات جدید می‌توانند برای پیشرفت در این زمینه مثمر ثمر باشند.
